Orlęta Lwowskie to bohaterska młodzież polska ze Lwowa, wsławiona podczas walk polsko-ukraińskich w 1918 r.
Twórcą reprodukowanych obrazów przedstawiających Orlęta Lwowskie jest Wojciech Kossak.
To piękne miasto, od czasów Kazimierza Wielkiego, przez przeszło czterysta lat należało do Polski. W wyniku I rozbioru zostało zagarnięte przez Austrię. Jednak również pod zaborem zachował swój polski charakter. Na przełomie XIX i XX wieku stanowiło jeden z głównych bastionów kultury polskiej walczącej o przetrwanie w latach rusyfikacji i germanizacji.
1 listopada 1918 r. Lwów stał się widownią zmagań wywołanych podjętą przez Ukraińców próbą włączenia go siłą do powstającego wówczas ukraińskiego państwa. Zdecydowana większość mieszkańców nie chciała pogodzić się z tą perspektywą i spontanicznie podjęła walkę w obronie polskości swego miasta i jego przynależności do odradzającej się Polski.
Przez dwa i pół tygodnia lwowiacy bili się w osamotnieniu. Dopiero 19 listopada przybyły z odsieczą oddziały polskie, co doprowadziło do tego, że po trzech kolejnych dniach walk całe miasto znalazło się
w polskim ręku.
Pierwszym bastionem obrońców stały się lwowskie szkoły. Wśród 6022 znanych z nazwiska obrońców 1421 miało nie więcej niż siedemnaście lat, najmłodsi - dziewięć. Doliczono się pomiędzy nimi 16 uczniów szkół powszechnych (podstawowych), 518 - szkół średnich i 65 - szkół zawodowych.
Lwowska młodzież szybko stała się ogólnonarodowym symbolem patriotyzmu i wzorcem do naśladowania podawanym kolejnym pokoleniom dorastających obywateli II Rzeczpospolitej.
Mało kto dziś wie, że warszawski Grób Nieznanego Żołnierza to mogiła nieznanego z nazwiska młodego obrońcy Lwowa, którego ciało sprowadzono tam w 1925 r., kiedy ten szczególny pomnik powstawał.
Po drugiej wojnie światowej, gdy miasto zostało zagarnięte przez ZSRR, a większość jego polskich mieszkańców musiała je opuścić, nie wolno było publicznie mówić o obronie Lwowa i Orlętach. Ich piękny, wzniesiony wysiłkiem całego narodu cmentarz, został najpierw zdewastowany, a następnie - sprofanowany. W 1971 r. wjechały na jego obszar czołgi i spychacze, by zniszczyć to, co pozostawiły ręce złodziei, szowinistów i wandali. W 1989 r. podjęto dzieło odbudowy nekropolii, po wielu latach uwieńczone uroczystym ponownym jej otwarciem w 2005 r.
Tablica pamiątkowa na odbudowanym Cmentarzu Orląt
